اصول مهم تخلیه ژل از زبان دکتر بیات

بهترین راه درمان عوارض ژل پاژ از زبان دکتر بیات؛ فلوشیپ جراحی سر و گردن

افرادی که دچار عارضه ژل پاژ شده اند همواره نگران عوارض آن هستند و برای درمان هرچه سریع تر آن اقدامات مختلفی انجام می دهند که گاهی به دلیل انتخاب نامناسب روش درمان، دچار بدترین عوارض می شوند.
به یاد داشته باشید که انتخاب روش درمانی درست مهمتر از شروع هرچه سریع تر درمان است.
مفهوم جمله فوق این است که عوارض ژل پاژ، خود را در طول چند سال نشان می دهد و شما زمان کافی برای انتخاب بهترین روش درمانی را دارید. اگر فکر می کنید هرچه سریعتر و به صورت اورژانسی لازم است اقدام کنید، ممکن است به علت عجله و شتاب زدگی روش نامناسب را در پیش بگیرید و علاوه بر اینکه هزینه های مختلف درمانی را متحمل می شوید، عوارض بیشتری نصیبتان خواهد شد.

در بخش زیر به روش های نامناسبی که می تواند شما را دچار عوارض بیشتر کند اشاره می کنم تا شما از انتخاب آنها صرف نظر کنید.

ماساژ دادن محل تزریق ژل پاژ چه خطری دارد؟

یکی از بدترین روش های درمان ژل پاژ استفاده از این روش است. روش ماساژ دادن و پخش کردن ژل حتی به وسیله برخی از همکاران پزشک به مراجعین توصیه می شود و یا حتی برای آنها اجرا می شود.
علت اینکه آنها این کار را توصیه می کنند این است که روش ماساژ دادن برای ژل(اسید هیالورونیک) جواب می دهد و یکی از درمان های عوارض ژل (اسید هیالورونیک) است.
لذا این همکاران چون تجربه کافی در درمان عوارض ژل پاژ را ندارند، با این تصور که روش درمان عوارض در هر دو نوع ژل یکسان است آن را توصیه می کنند.
یک عارضه تزریق ژل اسید هیالورونیک ایجاد ناهمواری در محل تزریق است که با ماساژ دادن این ماده بی خطر در بین لایه های مختلف بافت های اطراف پخش می شود و ناهمواری بر طرف میگردد، ولی ژل پاژ برای بدن یک ماده سمی و مضر محسوب میشود و خود بدن به آن مانند یک آبسه عفونی برخورد می کند، یعنی آنرا در مناطق خاصی محصور می کند و سعی در خنثی سازی این سم می نماید.

آیا شما پزشکی را سراغ دارید که توصیه کند محلی از بدن خود را که دچار عفونت و آبسه شده است را ماساژ دهید تا درمان صورت گیرد؟
مسلما شما می دانید که هیچ پزشکی اینکار را نمی کند زیرا با ماساژ دادن، عفونت به بافت های سالم اطراف منتقل می شود و اوضاع را بدتر می کند. همانند یک آبسه ژل پاژ را باید تخلیه کنیم نه اینکه ماساژ دهیم.
متاسفانه طی چند سالی که به تخلیه ژل پاژ مشغول بودم و مطالعات فراوانی که در این مورد انجام داده ام ، شاهد مواردی بودم که ژل پاژی که فقط در 3 تا 4 نقطه صورت تزریق شده بود 12 تا 13 نقطه ی مختلف صورت را درگیر کرده بود و حتی مناطقی که در حالت عادی ژل به داخل آنها نفوذ نمی کند (مانند داخل حدقه چشم) پر از این ژل شده بود.
با بررسی هایی که انجام داده ام، متوجه شدم که علت منتقل شدن ژل به داخل حدقه چشم ، دستکاری های بی مورد خود بیمار بوده که باعث شده است برای تخلیه این ژل جراحی وسیعی در ناحیه پلک صورت گیرد. همچنین مواردی از دستکاری های ژل توسط پزشکان را شاهد بودم که متاسفانه هنوز هم صورت می گیرد.

چه نوع ماساژ دادنی می تواند به درمان ژل پاژ کمک کند؟

حتما این موضوع را شنیده اید که یک گربه را هیچوقت در کنج یک دیوار به دام نیاندازید و همواره راه فراری برای او باقی بگذارید زیرا اگر راه فراری نداشته باشد، از روی غریزه به خود شما حمله خواهد کرد.
در مورد ژل پاژ نیز همین مطلب صادق است اگر محلی که ژل پاژ تزریق شده راهی به بیرون از بدن داشته باشد و ما با ماساژ ملایمی سعی کنیم ژل را از نواحی اطراف به سمت آن راه خروجی هدایت کنیم، این ژل به راحتی و با ایمنی کامل از بدن خارج می شود.

این سوال مطرح است که نکته بالا بسیار ساده است و اغلب پزشکان همین کار را انجام می دهند پس چرا لازم است آن را جدی بگیریم و چرا نتیجه درمان در دست پزشکان مختلف متفاوت است؟
با وجودی که موضوع گفته شده در بالا بسیار ساده است ولی یک فوت کوزه گری دارد که من آن را در بیمارانم اجرا می کنم و یکی از علت های موفقیت بالایی که در تخلیه ژل به دست آورده ام به همین دلیل است.
به دلیل اینکه بسیاری از همکاران پزشک از مطالبی که بنده در سایتم می نویسم برای آموزش خود استفاده می کنند و من به عنوان یک امر انسان دوستانه دوست دارم افرادی که دچار عارضه ژل پاژ شده اند به بهترین شکل ممکن درمان شوند، این روش را به صورت ساده و مفصل بیان میکنم.
فرض کنید 3 کیسه فریزر داریم و در اولی آب، در دومی ماست چکیده و در سومی آش رشته میریزیم و هر 3 کیسه را گره میزنیم، حال میخواهیم با ایجاد سوراخی در کیسه ها و فشار دادن انها محتوای هر کیسه را تخلیه کنیم، اگر به کیسه ای که فقط آب دارد یک سوزن بزنیم، آب شروع به خارج شدن از سوراخ میکند و اگر ما کیسه را کمی فشار دهیم سرعت خروج آن بیشتر می شود.
این همان کاری است که بسیاری از همکاران پزشک برای تخلیه ژل پاژ و ژل های دیگر انجام میدهند و ما میبینیم که بخش رقیق ژل تزریق شده، خارج می شود ولی همه ی ژل های پاژ مانند آب رقیق نیستند و اغلب غلیظ تر هستند و ممکن است شبیه ماست چکیده باشند.
اگر همین سوراخ را برای ماست چکیده و آش رشته انجام دهیم چه اتفاقی می افتد؟
در ماست چکیده خواهیم دید که با سرعت کمتر و مقدار کمتری ماست خارج می شود و برای خروج ماست بیشتر باید فشار بیشتری وارد کنیم.
این وضعیت برای کیسه ای که آش رشته دارد بدتر خواهد بود، به صورتی که ممکن است با فشار بیشتری که وارد میکنیم، حتی کیسه پاره شود و از جای دیگری آش رشته به بیرون بریزد.
مثال فوق همان کاری است که بسیاری از همکاران پزشک برای تخلیه ژل پاژ و یا دیگر ژل ها انجام میدهند و ما میبینیم که که بخش رقیق و مایع ژل کمی خارج می شود ولی بخش غلیظ تر و تکه های درشت موجود در ژل در محل باقی می ماند، ژل پاژ به مرور در بدن غلیظ تر می شود و به تکه های بزرگتری تبدیل می شود.
همکارانی که تنها با یک سوزن سعی در تخلیه ژل دارند و در حین ماساژ دادن مجبورند فشار بیشتری وارد کنند، باعث پارگی دیواره کیست محتوی ژل میشوند و ژل به بافت های اطراف پراکنده می شود.
بیش از 70% افرادی که که چندین بار ژل پاژ را تخلیه کرده اند و برای تخلیه آن از سوزن و برش های کوچک استفاده شده است به همین دلیل گفته شده در قسمت بالا،وضعیت بدتری پیدا می کنند و فقط فقط 30% افراد از برش سوزنی در ژل پاژ بهره می برند.

راه چاره چیست؟
برای تخلیه ژل پاژ، برحسب غلظت و تکه های به هم چسبیده ژل، باید برشی با اندازه مناسب داده شود به این معنی که اگر تکه های ژل پاژ(4-5) میلیمتری هستند نمی توان آن ها را با ماساژ و فشار محکم از یک سوراخ 1 میلیمتری خارج کرد و در صورت اصرار به این کار فقط ژل را در قسمت های اطراف پخش می کنیم لذا گاهی ممکن است برش های پوستی (4-5) میلی متر و به ندرت بزرگتر داد.

چگوه می توانیم با برش کوچکتر ژل پاژ را تخلیه کنیم؟

برای اینکه از کوچکترین برش بتوانیم ژل پاژ را تخلیه کنیم باید محل دقیق ژل و شکل کیستی که اطراف ژل تشکیل شده را با دقت بررسی کنیم و تشخیص دهیم. هرقدر تشخیص ما در تشخیص محل ژل دقیق تر باشد بهتر می توانیم که تشخیص دهیم که در کدام قسمت صورت با کوچکترین برش بهترین تخلیه را انجام دهیم.
علم فیزک و ریاضی در اینجا به ما کمک می کند به تصاویر زیر دقت نمایید:

همانطور که دیده میشود قرار است ما ژل را با برش 2 میلی متر در سطح کیست ژل تخلیه کنیم. اگر کیست بلافاصله زیر پوست با برش 2 میلی متر می توانیم دیواره کیست را باز کنیم و ژل را تخلیه کنیم ولی وقتی که ژل در قسمت عمیق تر باشد، برای رسیدن به کیست حاوی ژل باید برش پوستی بزرگتری بدهیم زیرا مسیر از پوست تا کیست یک مسیر ذوزنقه ای شکل است که قاعده پهن آن در سطح پوست قرار می گیرد و در انتها، بخش باریکتر این ذوزنقه به جدار این کیست منتهی می شود یعنی هرچه کیست عمیق تر باشد برای رسیدن به آن باید برش پوستی ما بزرگتر زده شود.

چگونه می توان بهترین محل را برای برش تخلیه ژل انتخاب کرد؟

هرچند با معاینه و تجربه های قبلی، پزشک می تواند تا حدودی حدس بزند که بهترین محل برای برش کجاست؛ ولی بهترین کار این است که با استفاده از سونوگرافی بهترین محل برای برش پوستی را انتخاب نمود.
یکی دیگر از فوت های کوزه گری که باعث شده من بتوانم نتایج عالی از تخلیه ژل به دست آورم این است که دستگاه سونوگرافی در اختیار دارم و قبل از تخلیه ژل بهترین محل برش را تعیین می کنم.
البته برخی از همکارانی که دستگاه سونوگرافی در اختیار ندارند با راهنمایی های همکاران رادیولوژیست که در سونوگرافی می نویسند محل ژل را تشخیص می دهند. سال ها پیش من از این روش استفاده می کردم و برای بنده بهتر و دقیق تر از معاینه های عادی بود ولی در مقایسه با سونوگرافی که خودم انجام میدهم از دقت کمتری برخوردار بود.
برای اینکه بهتر متوجه این موضوع شوید این مثال را می زنم:
فرض کنید شما در حین رانندگی هستید اگر چشمانتان باز باشد و کاملا محیط را ببینید دقیق تر می توانید رانندگی کنید یا زمانی که چشمانتان را ببندید و شخصی که کنار شماست به شما بگوید که از ماشین های اطراف چه فاصله ای دارید و چه زمان ترمز بگیرید و یا اینکه گاز دهید.
زمانی که جراح گزارش سونوگرافی را می خواند محل ژل ها را بر روی عکس می بیند و یا اینکه از محل ژل ها با خبر می شود ولی نسبت به زمانی که خودش سونوگرافی می نماید و محل ژل را در صورت بیمار می بیند دقت کمتری دارد لذا به همکارانی که که تمایل دارند در این کار مانند من با دقت بالاتری کار کنند توصیه میکنم دستگاه سونوگرافی را تهیه نمایند و توصیه ام به شما مراجعه کنندگان محترم این است که به این پزشکان مراجعه نمایید.
البته به پزشکانی هم که تمایلی به تهیه دستگاه سونوگرافی ندارند حق می دهم زیرا این دستگاه با وجودی که دقت پزشک را بالا می برد هزینه های بسیار زیادی را بر پزشک وارد می کند و اغلب پزشکان ترجیح می دهند همچین هزینه ای را پرداخت نکنند.

آیا در افرادی که به دلیل عوارض مجبور به تخلیه ژل شده اند، آیا مربوط به ژل است و به پزشک ارتباطی ندارد؟
این نکته که آیا همه عوارض که در افراد آسیب دیده مشاهده می شود مربوط به خود ژل است یا به پزشک هم مربوط می شود؟ بسیار چالش برانگیز است!!!
برای اینکه این موضوع را متوجه شویم یک مثال واقعی می زنم، در همه ی دنیا افرادی که دچار تصادفات رانندگی می شوند تا زمانی که به مراکز درمانی مجهز برسند، آسیب زیادی می بینند،بسیاری از آنها دچار دچار شکستگی هایی در دست و یا مهره های گردن شده اند.
در کشور های پیشرفته به دلیل اینکه در اسرع وقت این افراد با شرایط بسیار مناسب به بیمارستان می رسند و علاوه بر اینکه مصدومین، جان سالم از حادثه به در می برند اعضای بدن آنها نیز کمترین آسیب را می بیند.
در حالی ک همان تصادفات در کشورهای جهان سومی تلفات جانی و آسیب جسمی فراوان به دنبال دارند زیرا سرویس های امدادی با تاخیر فراوان می رسند و گاها به دلیل امکانات کمی ک همراه دارند و یا تمرین کمی که در حمل مصدوم انجام داده اند نمی توانند از آسیب های بیشتر مصدومین جلوگیری کنند.
در افرادی که دچار عوارض ژل پاژ شده اند نیز وضع به همین منوال است. در بسیاری از افرادی هم که به من مراجعه می کنند شاهد عوارضی بوده ام که می توانست اتفاق نیفتد، تشخیص درست و درمان صحیح به راحتی از گستردگی عوارض ژل پیشگیری می کند.
فرض کنید فردی که در اثر انفجار، ترکش به بدن او نفوذ کرده و در کنار نخاع او قرار گرفته است. پزشک با تجربه ای بعد از بررسی های کامل تشخیص می دهد که تحت یک بیهوشی عمومی و با یک جراحی دقیق باید این ترکش خارج شود و پزشک کم تجربه ی دیگری با بی حسی موضعی سعی در خارج کردن آن می کند ولی به دلیل عدم تحمل درد بیمار تکان میخورد و نخاع او آسیب می بیند و یک عمر بخشی از بدن او فلج می شود.
حال عارضه به جای مانده به دلیل ترکش است؟ یا دستکاری نامناسب؟
مسلما حتی پزشک او نیز نمی توانست تضمین دهد که به نخاع آسیب نمی رسد ولی همه جا می دانیم که عمل جراحی تحت بیهوشی و بی حرکتی کامل بیمار، بسیار مطمئن تر از حالتی است که بیمار به علت درد تکان بخورد.
یکی از عوارضی که در بیماران تخلیه ژل دیده ام، آسیب به عضلات و عصب صورت است، این آسیب بیشتر از اینکه به ژل مربوط شود به روش تخلیه و اقداماتی که پزشک انجام می دهد ارتباط دارد.

ژل پاژ دشمن بافت های چربی صورت است و بیشترین آسیب را به این بافت می زند که لذا ایجاد نا همواری در این ژل بسیار شایع است ولی با تمام این اوصاف به ندرت به شاخه های عصبی و عضلات آسیب می رساند. خون رسانی عضلات بسیار زیاد است و لایه نازک و بسیار مقاومی اطراف عصب و عضلات را می گیرد و همین لایه سد بسیار خوبی برای جلوگیری از عوارض ژل پاژ است.
در تمام بیمارانی که مشاهده کردم عضلات صورت آسیب دیده اند متوجه شدم که کار مناسبی برای تخلیه ژل او انجام نگرفته است.
یکی از روش های غلط و بسیار مرسوم برای تخلیه ژل پاژ ساکشن ژل به وسیله سوزن است.
برخی اینکار را با وارد کردن سرنگ و آسپیره کردن(به عقب کشیدن پیستون سرنگ زمانی که سرنگ در بدن است) انجام می دهند و برخی با استفاده از کانولا و ساکشن این کار را می کنند.
با فشار منفی ایجاد شده ژل پاژ به همراه بافت های سالم به نوک سوزن و کانولا وارد می شود و با حرکت ایست درمانگر آسیب بیشتری به بافت سالم وارد می شود و همزمان ژل بیشتری هم از بدن خارج می شود.

چرا پزشکان از ساکشن کردن با کانولا و یا آسپیره کردن با سوزن برای تخلیه ژل پاژ استفاده می کنند با وجودی که این روش صحیح نیست؟

اغلب پزشکانی که این کار را انجام می دهند ساکشن ژل پاژ را همچون ساکشن چربی های قسمت های مختلف بدن می دانند و با این استدلال که (همانطور که به طور موفق می توانیم چربی های شکم را با ساکشن خارج کنیم پس میتوانیم ژل را با ساکشن از صورت خارج کنیم) پیش می روند ولی این استدلال چندان صحیح نیست زیرا موقعیت چربی در صورت ثابت است و آناتومی بدن افراد مانند هم است یعنی می دانیم که در شکم بین پوست و عضله، منطقه چربی قرار دارد ولی در فردی که ژل پاژ زده است این ژل در مناطق مختلفی قرار دارد، گاه زیر پوست و گاهی درون و یا کنار پوست و گاه درون یا کنار عضله و گاه در زیر عضله تزریق شده، در اغلب اوقات ترکیبی ازین موارد دیده می شود ، لذا اگر ژلی را که درون یا زیر عضله است را بخواهیم تخلیه کنیم احتمال آسیب دیدن عضله بسیار زیاد است و برای آن باید چاره اندیشی کرد و درست بیاندیشیم.
فرض کنید در لپ شما در زیر عضلات صورت قرار دارد و شما برای تخلیه آن به پزشک 1 مراجعه می کنید، او به شما می گوید که ژل شما باید تخلیه شود و از طریق پوست اینکار باید انجام گیرد و دلایل زیادی می آورد که تخلیه از دهان نباید انجام شود.
به پزشک 2 مراجعه می کنید و او با بررسی دقیق محل ژل، به شما توصیه می کند که این تخلیه را از طریق دهان انجام دهید و با اقدامات مناسبی که انجام می دهد تخلیه ژل را از طریق دهان را مانند تخلیه ژل از راه پوست ایمن میکند.
به نظر شما احتمال آسیب عضله صورت از دستان کدام پزشک کمتر است؟

اشتباه رایج افرادی که دچار عوارض ژل می شوند چیست؟

اولین اشتباه انتخاب پزشک نامناسب است. البته این اشتباه را اغلب به صورت غیر ارادی و نا آگاهانه انجام می دهند. مسلما فردی که دچار عوارض ژل پاژ می شود به دلیل استرس و نگرانی هایی که برایش ایجاد می گردد قدرت تصمیم گیری درست را از دست می دهد و همین موضوع باعث می شود به اولین و در دسترس ترین پزشکی که تعدادی اطلاعات در رابطه با ژل دارد متوسل شود.
به یاد داشته باشید که پزشکان از نظر معلومات، تجربه، تخصص، شخصیت و… با یکدیگر متفاوتند و هرکدام از آنها در زمینه خاصی بهترین مهارت را دارند در حالی که در زمینه های خارج از مهارت خود در رتبه پایین تری نسبت به همکاران خود قرار می گیرند.

چه عواملی کمک می کند که شما پزشک مناسب تخلیه ژل را انتخاب کنید؟

برای پاسخ به این سوال به این مثال توجه نمایید. فرض کنید شما برای خرید تلویزیون و یا ماشین لباسشویی اقدام می کنید.
بعد از مدتی وسیله خریداری شما بنا به دلایلی دچار نقص شده و کار نمی کند، آیا برای تعمیر آن ترجیح می دهید به همان فروشنده مراجعه کنید؟ یا به یک تعمیرکار مراجعه کنید؟
درست است که برخی از شرکت ها مانند LG در دل خود فروشنده و یا تعمیرکار دارد ولی در این شرکت جایگاه آنها و وظایف و مهارت هایشان کاملا متفاوت است.
فروشنده حتی اگر بخواهد به شما کمک کند مهارت و افراد مناسب را ندارد. در مورد تزریق ژل و درمان عوارض ژل نیز به همین گونه است.

چه کسانی بیشتر ژل تزریق می کنند؟

قطعا پزشکان عمومی و متخصصان پوست بیش از پزشکان جراح و یا داخلی و… تزریق ژل انجام می دهند اما برای تخلیه ژل  به چه مهارت و امکاناتی مورد نیاز است؟
چه کسی مهارت این را دارد که تشخیص دهد ژل صورت شما در کجا تزریق شود و برای این کار چه وسیله ای به طور دقیق کمک کننده است.
قطعا یک فردی که با آناتومی دقیق صورت آشنا باشد و مخصوصا اگر از دستگاه های دقیق همچون سونوگرافی استفاده کند بهترین تشخیص را خواهد داد. مثال دیگری می زنم. شما در یک محله از یک نفر آدرس می پرسید که او با عذرخواهی به شما می گوید من فقط 6 ماه پیش یکبار به اینجا آمده ام و نمی توانم به شما کمک کنم.
همین سوال را از فرد دیگری می پرسید و او به شما میگوید که 30 سال است که در این محله زندگی می کند و اغلب ساکنان آنجا را می شناسد و شما را درست راهنمایی می کند.
در مورد پزشکان نیز به همین صورت است، همه پزشکان در دوره تحصیل خود آناتومی صورت را مطالعه کرده اند و در آزمون آن موفق بوده اند ولی فقط آنهایی که هر روز و هر هفته در جراحی های مختلف که بر روی صورت انجام می دهند آناتومی صورت را به یاد می آورند و همانطور که شما بعد از چند سال بخش عمده ای از فرمول های جبر و مثلثات را فراموش کرده اید، پزشکان نیز مطالبی که مدت هاست به کار نبرده اند را فراموش می کنند.
یکی از مراجعه کنندگانی که چندی پیش برای تخلیه ژل پاژ به من مراجعه کرده بود اظهار کرد که یکی از متخصصان پوست چند ماه قبل ژل پاژ را با استفاده از سوزن و ساکشن برایشان تخلیه کرده است، بنده پزشک او را می شناسم و از دوستان قدیمی من بود که در درمان مشکلات پوستی و تزریق ژل و بوتاکس بسیار ماهر است.
در معاینه بیمارم متوجه شدم که فرورفتگی شدیدی در بخش زیر گونه و زیر چشم ایجاد شده و عضلات لب بالا و گوشه دهان به خوبی کار نمی کند.
بخش عمده ای از این وضعیت، حاصل نحوه تخلیه ژل و آسیبی بود که به عضلات بالابرنده لب وارد شده است. در حین تخلیه ژل، ساکشن و سوزن هایی که وارد پوست می شوند بخشی از عضله را آسیب زده بود با خود گفتم پزشکی که هر هفته در حین عمل جراحی عضلات ظریف صورت را با چشم می بیند، هرگز از چنین روشی برای تخلیه ژل استفاده نمی کند.
از طرفی همکار متخصص پوست من هم، تمام تلاشش را برای تخلیه ژل انجام داده بود و از این جهت به بیمار کمک نمود البته با وجودی که من تلاش همکارم را خوب در نظر می گیرم ولی نتیجه به دست آمده را بهترین نمی دانم چرا که می توانم نتیجه ای بسیار بهتر و زیباتر از آنچه او به دست آورده بود را برای بیمارم فراهم کنم.
خلاصه اینکه در تخلیه ژل بسیاری از همکاران موفق می شوند نتیجه نسبتا خوبی به دست آوردند ولی بهترین نتیجه زمانی حاصل می شود که چشم ها، دست ها، تجربه ها و تمامی مهارت های یک پزشک او را به دستگاه پیشرفته تبدیل کرده باشد تا بدون آسیب به بافت های نرمال صورت فقط ژل را تخلیه نماید.

چه قسمت هایی از ژل را نباید تخلیه کرد؟

در زمان تخلیه ژل، هدف ما رفع خطرات ناشی از وجود ژل در کنار حفظ زیبایی صورت شماست. این هدف را نباید با هدف تخلیه ژل اشتباه گرفت. بسیاری از مراجعه کنندگان و پزشکان این 2 هدف را باهم اشتباه می گیرند.
برخی پزشکان آنچنان به تخلیه ژل متمرکز می شوند که برای خارج کردن حداکثر مقدار ژل، به بافت های سالم آسیب می رسانند و آسیبی که آنها در صورت مراجعه کننده باقی می گذارند بسیار شدیدتر از آسیبی هست که ژل اگر باقی می ماند بر صورت باقی می گذاشت.
همه شما حکایت دوستی خاله خرسه را می دانید. در این حکایت معروف خاله خرسه از روی مهربانی سعی در دور کردن مگس از اطراف دوستش می کند ولی آنچنان بر دور کردن مگس متمرکز می شود که سلامتی و جان دوستش را به خطر می اندازد.
باز بر همین موضوع تاکید میکنم که در زمان تخلیه ژل، هدف ما در رفع خطرات ناشی از ژل در کنار حفظ زیبایی صورت شماست.
بسیاری از افرادی که می خواهند ژل پاژ را تخلیه کنند خانم هایی هستند که در زمان خانه داری گاهی با این اتفاق مواجه شده اند که لیوان چای بر روی فرش ریخته است.
همه برای رفع این مشکل مقداری از چای روی فرش را با قاشق یا هر وسیله ای برمی دارند و با دستمال خیس روی آن را پاک می کنند. با این حال می دانیم که هنوز مقداری از چای لا به لای پرزهای فرش باقی مانده است.
اگر فردی برای اطمینان از حذف چایی بخشی از فرش را برش بزند و جدا کند، آیا شما کار او را تایید می کنید؟
آیا با این هدف که نمی خواست که چای فرش را نازیبا کند، به زیبایی فرش آسیب کرده است؟
مطمئنا همه شما موافقید که بریدن بخشی از فرش بیشتر از باقی ماندن لکه کم رنگی از چای بر روی آن به زیبایی فرش آسیب می رساند.
تخلیه ژل پاژ در صورت نیز به همین گونه است. متاسفانه موارد متعددی از تخلیه ژل پاژ را دیده ام که برای تخلیه ژل به بافت های نرمال آسیب می زند. برای اینکه به صورت شما آسیب نرسد بهترین یاریگر خود شما هستید.
با مطالعه و مرور نکاتی که در مقالاتم بیان کردم شما می توانید تصمیم درستی برای مدیریت تخلیه ژل صورت خود بگیرید.

اشتباهات رایج در تخلیه ژل

برخی از اشتباهات رایجی که پزشکان ممکن است در تخلیه ژل مرتکب شوند، عبارتند از:

• استفاده از روش ساکشن برای تخلیه ژل صورت (مطمئن باشید در این روش علاوه بر اینکه ژل صورت شما تخلیه می شود، اجزا برخی از بافتهای سالم صورت شما نیز تخلیه شده و بافتهای سالم صورت شما آسیب می بیند.)
• ژلهای عمقی صورت که به حفره دهان نزدیکتر هستند را بجای اینکه از طریق دهان تخلیه کنیم از بیرون تخلیه کنیم..! (در اینصورت علاوه بر اینکه باید برش بزرگتری در پوست بدهیم، احتمال آسیب عضلانی که در سر را ما قرار دارند بیشتر خواهد بود..)
• بجای اینکه ژل غلیظ را با برش مناسب تخلیه کنیم، با سوزن و ماساژهای شدید و با فشار آنها را تخلیه کنیم (مطمئن باشید بخشی از ژل صوت شما به بافتهای اطراف گسترش پیدا می کند)
• بجای استفاده از روشهای دقیق و به روز دنیا (مثلا سونوگرافی برای تشخیص محل دقیق ژل) فقط به معاینه ساده و ابزارهای پیش پا افتاده اکتفا کنند و تخلیه ژل را با کیفیت پایین انجام دهند.
• بجای تخلیه ژل در عین حفظ زیبایی صورت، تنها به تخلیه ژل تمرکز کنند و از آسیب های احتمالی که به عضلات و بافتهای سالم صورت می رسد، غافل بمانند.
• وقتی مهارت و دانش کافی برای تخلیه ژل ندارند، برای اینکه اینکار را تجربه کنند، دست به تخلیه ژل بزنند (این وضعیت در پزشکان کم تجربه بیشتر دیده می شود.)